Oficjalny Serwis Internetowy Parafii pw Narodzenia NMP w Borzęcinie -

Vademecum wyborcze katolika - dokument Rady KEP ds. Społecznych

Komunikat Rady Konferencji Episkopatu Polski ds. Społecznych z okazji rocznicy ogłoszenia encykliki Centesimus Annus oraz w związku ze zbliżającymi się wyborami prezydenckimi w Polsce

Wybory w demokracji zobowiązaniem do odpowiedzialności

Komunikat Rady Konferencji Episkopatu Polski ds. Społecznych
z okazji rocznicy ogłoszenia encykliki Centesimus Annus
oraz w związku ze zbliżającymi się wyborami prezydenckimi w Polsce

W encyklice Centesimus Annus, którą Jan Paweł II ogłosił 1 maja 1991 roku, czyli na początku transformacji społeczno-politycznej w Polsce, Ojciec Święty ukazał istotne zasady funkcjonowania państwa demokratycznego. W kontekście zbliżających się kolejnych wyborów prezydenckich, Rada Konferencji Episkopatu Polski ds. Społecznych pragnie przypomnieć nauczanie papieża Polaka zawarte w tej encyklice, ma ono bowiem wymiar uniwersalny i wciąż pozostaje aktualne i zobowiązujące.

W encyklice tej papież podkreśla: „Kościół docenia demokrację jako system, który zapewnia udział obywateli w decyzjach politycznych” i kontrolowaniu własnych rządów. Jednocześnie przestrzega, że demokracja nie może „sprzyjać powstawaniu wąskich grup kierowniczych, które dla własnych partykularnych korzyści albo dla celów ideologicznych przywłaszczają sobie władzę w państwie”. Demokracji nie należy redukować wyłącznie do procedur wyborczych – trzeba dostrzec i urzeczywistniać jej istotne strukturalne elementy (CA 46).

 Zasadnicze elementy systemu demokratycznego, według Jana Pawła II, to:

1.     Godność osoby ludzkiej

Pierwszym i podstawowym elementem systemu demokratycznego jest uznanie
i poszanowanie godności każdego człowieka. Autentyczna demokracja, która winna być celem dążeń politycznych „możliwa jest tylko w oparciu o poprawną koncepcję osoby ludzkiej”. Papież naucza: „pośród wszystkich stworzeń, tylko człowiek jest osobą, podmiotem świadomym i wolnym, stanowiąc w ten sposób ośrodek i szczyt wszystkiego, co istnieje na ziemi”. Osobie ludzkiej przysługuje więc najwyższy zakres suwerenności i szacunku ze względu na to, kim jest. Systemy polityczne, które negują godność osoby, najczęściej deformują istotę demokracji i przyczyniają się do tworzenia współczesnych totalitaryzmów (CA 44).

2.     Niezbywalne prawa człowieka

Wśród podstawowych praw człowieka, na pierwszym miejscu papież wymienia prawo do życia, „którego integralną częścią jest prawo do wzrastania pod sercem matki od chwili poczęcia”. Inne wymieniane prawa to: prawo do życia w rodzinie, prawo do pracy, prawo do wolności religijnej i obywatelskiej. Realizacja tych praw jest możliwa tylko w państwie praworządnym, gdzie „najwyższą władzę ma prawo, a nie samowola człowieka”. Zatem, wymogiem demokracji jest „zdrowa teoria Państwa” (CA 44, 46).

3.     Wolność i prawda

Papież przypominał, że Kościół zabiega o uznanie i uszanowanie wolności i prawdy. Wolność jest w pełni dowartościowana jedynie poprzez przyjęcie prawdy. Wolność bez prawdy traci swoją treść i prowadzi do chaosu moralnego. Taka wolność może zniszczyć każde dobro wspólne i samego człowieka. (CA 46)

Papież podkreśla także, że podważanie roli i mocy obiektywnej prawdy może skutkować poważnymi zagrożeniami dla życia politycznego, a zatem samej demokracji. „Jeśli się nie uznaje prawdy transcendentnej, triumfuje siła władzy i każdy dąży do maksymalnego wykorzystania dostępnych mu środków, do narzucenia własnej korzyści czy własnych poglądów, nie bacząc na prawa innych”. Gdy nie uznaje się prawdy o człowieku,„to życie publiczne ulega wpływom interesów i sił, a demokracja traci sens”. Wówczas człowiek jest szanowany tylko na ile nie zagraża egoistycznym celom innych osób (CA 44, 46, 47).

4.     Troska o wartości i dobro wspólne

Podstawą systemu demokratycznego są wartości, które wynikają z poszanowania godności osoby ludzkiej. Partie polityczne nie mogą stawiać siebie ponad wartościami, nie uznając obiektywnego kryterium dobra i zła. W tym miejscu należy przypomnieć słowa papieża: „Historia uczy, iż demokracja bez wartości łatwo przemienia się w jawny lub zakamuflowany totalitaryzm” (CA 46).

Człowiek przeznaczony jest do życia wspólnotowego. Państwo jako wspólnota ludzi, aby mogło się rozwijać, potrzebuje odpowiednich warunków. Szlachetne cele winny być rozpatrywane i realizowane w oparciu o kryterium sprawiedliwości, prawdy, etyki i godności człowieka, a nie według sprawczej i finansowej siły różnorakich grup czy partii (CA 46).

Biorąc pod uwagę przemyślenia i rady papieża Jana Pawła II, w związku ze zbliżającymi się wyborami na urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Rada Konferencji Episkopatu Polski ds. Społecznych zachęca do jak najliczniejszego w nich udziału tak, by w powszechny i odpowiedzialny sposób wskazać osobę godną tego politycznie ważnego stanowiska. Katolicy, a także inne osoby, którym leży na sercu dobro Ojczyzny, powinni w swoim akcie wyborczym kierować się zasadami, które życie indywidualne i społeczne czynią godnym i szczęśliwym. Te zasady w swoim nauczaniu wskazywał św. Jan Paweł II.

Pomocą w rozeznaniu, jak głosować, może być także przygotowane przez Radę KEP ds. Społecznych Vademecum wyborcze katolika opublikowane na stronach Konferencji Episkopatu Polski 21 września 2023 roku:

https://episkopat.pl/doc/214370.vademecum-wyborcze-katolika-dokument-rady-ds-spolecznych-kep. Zachęcamy do zapoznania się z tym dokumentem.

Przypominamy również, że udział w wyborach jest nie tylko powinnością obywatelską, ale też obowiązkiem katolika i każdego zatroskanego o dobro wspólne.

Bp Marian Florczyk

Przewodniczący Rady Konferencji Episkopatu Polski ds. Społecznych

Warszawa, 2 maja 2025 roku

Słowo Delegata KEP ds. Powołań przed 62. Światowym Dniem Modlitw o Powołania

Każde powołanie w Kościele jest znakiem nadziei 

Słowo Delegata KEP ds. Powołań przed 62. Światowym Dniem Modlitw o Powołania 

Orędzie na 62. Światowy Dzień Modlitw o Powołania, który rozpocznie się w najbliższą niedzielę, 11 maja br., Ojciec Święty Franciszek podpisał już w trakcie swojej choroby, w Poliklinice Gemelli. Prawie w całości jest ono refleksją nad nadzieją w kontekście powołań. Doskonale to rozumiemy, bo każde nowe powołanie jest dla Kościoła znakiem nadziei. Brak powołań budzi w Kościele niepokój o przyszłość i rodzi pytania, jak dalej będzie wyglądać posługa głoszenia Słowa Bożego i uświęcania ludzi, skoro dotkliwie odczuwamy malejącą liczbę kapłanów i osób konsekrowanych. Nadzieja jednak zawieść nie może, dlatego zamiast wciąż skupiać się na obrazie pustoszejących seminariów i nowicjatów, mamy żyć pewnością wiary, że Bóg nie przestaje powoływać ludzi do zadań, które wynikają z Jego zbawczej misji. Jednak prawdziwa nadzieja mobilizuje nas do współpracy z obietnicami Boga, w tym również z obietnicą „posłania robotników na żniwo Pańskie”. „Z tego powodu – jak podkreślił w orędziu papież Franciszek – dorośli członkowie Kościoła, a zwłaszcza pasterze, jesteśmy przynagleni do przyjęcia, rozeznania i towarzyszenia drodze powołaniowej nowych pokoleń. (…) A młodzi są wezwani do bycia protagonistami, a jeszcze lepiej współprotagonistami wraz z Duchem Świętym, który wzbudza w nich pragnienie uczynienia z życia daru miłości”. 

W Dziejach Apostolskich słyszymy często to współbrzmienie działania Ducha Świętego i ludzi. „Duch Święty i my” – mówią apostołowie, przypominając nam również, że nasza nadzieja na powołania pochodzi od samego Ducha Świętego, a jednocześnie wymaga zaangażowania naszego „my”, czyli nas wszystkich jako członków Kościoła i całej wspólnoty kościelnej. Ufając Duchowi Świętemu w Jego nieustanne i obfite budzenie powołań, chcemy stworzyć dla powołań odpowiednie środowisko rozwoju. 

Zapraszam więc wszystkich wiernych, parafie i wspólnoty do intensywnej i systematycznej modlitwy o powołania do kapłaństwa, życia konsekrowanego i misyjnego. W tej intencji trwajmy na modlitwie przed Najświętszym Sakramentem, prośmy o to podczas każdej Mszy Świętej i wzywajmy wstawiennictwa Maryi, Matki Kapłanów, odmawiając różaniec i nabożeństwa majowe w intencji powołań. 

Obok modlitwy podejmijmy z młodymi szczerą i serdeczną rozmowę o powołaniach, ukazując im również piękno i ważność powołań do kapłaństwa i życia konsekrowanego. Uczyńmy to zarówno w rodzinnych rozmowach, a także na spotkaniach formacyjnych w parafiach, we wspólnotach młodzieżowych i podczas religii w szkole. 

Niech w naszych kościołach lokalnych nie zabraknie również wspólnych inicjatyw powołaniowych, podczas których będziemy słuchać świadectw osób powołanych i dzielić się doświadczeniami spotkania z ludźmi, którzy, realizując swoje powołanie, przybliżyli nas do Jezusa. Z tych inicjatyw niech zrodzą się trwałe przestrzenie pomocy młodym w odkrywaniu ich powołań, ośrodki duszpasterstwa powołań w każdej diecezji, grupy modlitwy o powołania, zespoły podejmujące różne formy duszpasterstwa powołań w parafiach oraz mądre i ciekawe pomysły medialne ukazujące prawdziwe i głębokie oblicze kapłaństwa i życia konsekrowanego w mediach. 

Światowy Dzień Modlitw o Powołania chcemy w Polsce przedłużyć na cały tydzień, począwszy od Niedzieli Dobrego Pasterza. Na ten czas Krajowe Centrum Powołań przygotowało materiały formacyjne pod tytułem „Nadaj imię twojej nadziei”. W materiałach tych można znaleźć gotowe konspekty katechez, homilii, nabożeństw, spotkań z młodymi oraz świadectwa samych powołanych. Materiały te trafiły już do większości diecezji w Polsce w formie papierowej. Można je również pobrać drogą elektroniczną ze strony: powolani.pl

Składam serdeczne podziękowania wszystkim modlącym się o powołania i zaangażowanym w duszpasterstwo powołań w Kościele w Polsce. Powołania w Kościele są szczególnym znakiem nadziei, pomóżmy więc młodym nadać właściwe imię ich nadziei.

+Andrzej Przybylski 

Delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. Powołań

Częstochowa, 7 maja 2025 r.

Habemus Papam!

Leon XIV - nowy Papież

Po zaledwie dwóch dniach obrad konklawe, kardynałowie osiągnęli porozumienie i wybrali następcę św. Piotra. Tłumy wiernych zgromadzonych na Placu Świętego Piotra zareagowały owacjami, gdy ogłoszono historyczne słowa: "Habemus Papam".

Nowym papieżem został Robert Francis Prevost, który przyjął imię Leon XIV

Sześćdziesięciodziewięcioletni kard. Robert Francis Prevost, to pierwszy papież augustianin i drugi po Franciszku papież z kontynentu amerykańskiego, choć w przeciwieństwie do swego poprzednika, pochodzi z Ameryki Północnej. Nowy Biskup Rzymu urodził się 14 września 1955 r. w Chicago, w stanie Illinois, jako syn Louisa Mariusa Prevosta, pochodzenia francusko-włoskiego, oraz Mildred Martínez, pochodzenia hiszpańskiego. Ma dwóch braci – Louisa Martina i Johna Josepha.